Alternatywą dla obecnej sytuacji jest odpowiednia technologia zagospodarowania odpadów poprzedzona ich selektywną zbiórką. Odpady poliolefionowe, ze względu na swoją chemiczną inercję stanowią coraz większy problem zagrażający ekosystemowi. Spośród wszystkich termicznych metod utylizacji odpadów szczególnie obiecujący jest proces pirolizy. Wykorzystanie do produkcji wyjściowych monomerów tworzyw sztucznych jest najkorzystniejsze ekologicznie i ekonomiczne. Poprzez termiczną destrukcję czyli rozerwanie wielkocząsteczkowych łańcuchów polimerowych lub polikondensatów można zmienić strukturę poliolefin w węglowodory o krótszych łańcuchach. Kraking termiczny pozwala otrzymać produkty w bardzo szerokim zakresie temperatur wrzenia składników, które tworzą mieszaninę węglowodorów.